تفاوت های CR و DR
اگر شما صاحب دستگاه رادیولوژی هستید یا به دنبال خرید یک دستگاه رادیولوژی هستید، احتمالا نام رادیوگرافی CR و DR را شنیده اید. هر دو نوع این دستگاه ها در اصل رادیولوژی دیجیتال هستند، اما تفاوت بین رادیوگرافی CR و DR چیست؟ در ادامه قصد داریم تا به بررسی تفاوت های این دو نوع دستگاه رادیولوژی بپردازیم و مزایا و معایب هرکدام را بیان نماییم.
امروزه می توان گفت که رادیوگرافی دیجیتال (DR) جدیدترین پیشرفت در رادیوگرافی است. فناوری DR به سرعت تصاویر را به رایانه منتقل می کند تا بتوان بدون اتلاف زمان و به نوعی حالت برخط، روند عملیات تشخیصی رادیوگرافی را انجام داد. سیستم های DR می توانند ثابت یا متحرک باشند. این سیستم ها برای هر کلینیک یا مطبی مناسب هستند. سیستم های رادیوگرافی دیجیتال گران تر از رادیوگرافی CR هستند، اما مزایای زیادی دارند.
امروزه رادیولوژی دیجیتال به دو روش CR و DR انجام می پذیرد. هر دو رادیوگرافی کامپیوتری (CR) و رادیوگرافی دیجیتال (DR) نیاز به استفاده از فناوری های دیجیتالی دارند و به سیستم های کامپیوتری متکی هستند.
DR از آشکارسازهای صفحه تخت بر اساس تبدیل مستقیم یا غیرمستقیم اشعه ایکس به شارژ الکتریکی استفاده می کند، که سپس برای تولید یک تصویر دیجیتال پردازش می شود. CR از صفحات ذخیرهسازی فسفر مبتنی بر کاست (PSP) استفاده میکند که سپس توسط سیستم رایانهای به فرمت دیجیتال برای پردازش تصویر، بایگانی و ارائه اسکن میشوند. با این حال، با DR، کل روش از تشخیص اشعه ایکس به بعد دیجیتالی می شود.
- CR اولین گام به سوی پذیرش فناوری تصویربرداری دیجیتال در بسیاری از مراکز تصویربرداری است چرا که هزینه مورد نیاز برای نصب اولیه آن پایین است.
- این سیستم با اکثر سیستمهای معمولی موجود سازگار است، در حالی که سیستمهای DR گران قیمت عرضه میشوند و با دستگاههای اشعه ایکس موجود سازگار نیستند.
- CR میتواند از کاستهایی با اندازههای مختلف استفاده کند، به این معنی که اندازه آشکارساز را میتوان برای مطابقت با روش و افزایش انعطافپذیری موقعیتیابی، صرف نظر از منطقه مورد بررسی، انتخاب کرد.
- سیستمهای پرتابل اشعه ایکس میتوانند صفحهخوانهای تصویربرداری را در خود داشته باشند تا معاینات رادیوگرافی سریع کنار تخت و همچنین ارائه تصویر را برای تشخیص سریع فراهم کنند.
- صفحه خوان های تکی قدرتمند و جمع و جور هستند و به بیمار امکان کارایی بالایی را می دهند. در حالی که یک صفحه در حال پردازش است، می توان تصویر بعدی را به ترتیب سریع به دست آورد.
مزایای CR
معایب CR
- CR نیاز دارد که کاست از دستگاه اشعه ایکس خارج شود و سپس در یک خواننده قرار داده شود. این یک مرحله فشرده کار است که تکنسین را ملزم می کند که بیمار و ایستگاه کاری را با هر روش تصویربرداری، حتی اگر برای مدت کوتاهی، ترک کند.
- PSP های مورد استفاده در CR به زمان خواندن و پردازش طولانی تری نیاز دارند.
- هنگامی که از خواننده های تک صفحه ای استفاده می شود، نوردهی بیش از حد مستلزم تاخیر بیشتری است زیرا سیگنال های قدیمی خیلی سریع به طور کامل پاک نمی شوند. این بدان معنی است که یک صفحه جدید نمی تواند قبل از پاک شدن صفحه قدیمی از سیگنال های باقیمانده وارد شود.
- آشکارسازهای PSP همیشه در موقعیت تشخیص هستند. این به آنها اجازه می دهد تا تشعشعات پس زمینه و سایر تشعشعات پراکنده مانند نویز تصویر را دریافت کنند. این امر به ویژه در صورتی مهم است که در صورت نگهداری آنها در اتاق اشعه ایکس یا نزدیک آن باشد.
- یکی دیگر از منابع نویز، عدم پاک کردن سیگنال ها از صفحات ذخیره شده پس از یک روز یا بیشتر است. مراقبت از چندین PSP می تواند مستلزم کار و در نتیجه هزینه قابل توجهی برای نگهداری موجودی، کاست های تمیز و تضمین کیفیت باشد.
- برای اسکن صفحات CR یک تاخیر کوتاه تقریباً 1 دقیقه وجود دارد. انتقال کاست به همراه اسکن صفحه ممکن است زمان و کار بیشتری ببرد و این برای مراکزی که تعداد بیمار بالا است، مناسب نیست. با این حال، سیستمهای CR مدرن از صفحهخوانهایی استفاده میکنند که در خود تجهیزات اشعه ایکس ادغام شدهاند و تفاوت کمی بین CR و DR باقی میگذارند. در مقایسه، سیستمهای DR همه اجزا را در کنار هم قرار میدهند و نیازی به انتقال فیلم یا کاست ندارند. زمان لازم برای تولید تصویر نهایی DR 10 ثانیه یا کمتر است.
- کیفیت تصویر صفحات PSP مورد استفاده در CR در مقایسه با آشکارسازهای DR کارایی تشخیص کمتری دارند. بنابراین، برای به دست آوردن وضوح تصویر مناسب، دوز تشعشع بالاتری مورد نیاز است. با این حال، توسعه فسفرهای بازخوانی دو طرفه و همچنین فسفرهای ذخیره بر اساس ساختار سزیم برومید، منجر به کارایی تشخیص بهتری شده است که می تواند در برخی موارد با آشکارسازهای DR مطابقت داشته باشد.
